Kannski svolítið sterk orð Ragnheiður Davíðsdóttir

Í fréttum á Stöð 2 í kvöld var fjallað um innbrot í hús í Garðabæ þar sem eiturlyfjaneytendur höfðu sest að á heimilinu meðan fjölskyldan var í útlöndum, stolið verðmætum og sýnt skammarlega framkomu gagnvart heimilisfólki. 

Það er ávallt alvörumál þegar ráðist er inná heimili fólks með þessum hætti og erfitt að setja sig í spor þeirra sem fyrir því verða.

Rætt var við gamla samstarfskonu úr lögreglunni, Ragnheiði Davíðsdóttur, nú forvarnarfulltrúa hjá VÍS og sem stundum fyrr, talaði hún kjarnyrta íslensku svo eftir var tekið. 

Það sem vakti athygli mína og gefur mér tilefni til gera athugasemdir við voru eftirfarandi ummæli Ragnheiðar sem, eftir á að hyggja, ég leyfi mér að setja spurningarmerki við:

..."Sumir vilja meina það að innbrot inná heimili þar sem að gramsað er í persónulegum eigum, inni í skápum, farið uppí rúm fólks og matast við borðið þess það jafnist hreinlega á við nauðgun.  Þetta er óskaplegt áfall fyrir fólk..."

Skömmu síðar sagði Ragnheiður í viðtalinu eftir að Gissur fréttamaður hafði rætt um áfallahjálp:

..."Ég var nú reyndar svolið ósátt þegar ég fór að leita að skyndiúrræðu .......því vissulega þarf fólk á áfallahjálpinni að halda strax, á stundinni, rétt eins og þegar það missir náinn ættingja í umferðarslysi."

Ég geri alls ekki lítið úr því hvernig fólki líður þegar brotist hefur verið inná heimilið, sem er griðarstaður fjölskyldunnar og er okkur mikils virði.  Ég hef oft reynt það sjálfur í störfum mínum í lögreglunni að fólk upplifir það mjög sterkt...en persónulega finnst mér samlíkingin við nauðgun, þótt hún sé sett fram með því fororði að ...sumir vilji meina... full gróf.

Ég er ekki viss um að þeir sem reynt hafa, séu sammála því að innbrot og þjófnaður, þótt í alvarlegri kantinum sé, megi á nokkurn hátt kallast sambærilegt við alvarlegt ofbeldisbrot eins og nauðgun.

Þarna skaut Ragnheiður að mínu mati talsvert langt yfir markið og hið sama gildir um umfjöllun hennar um áfallahjálp í þessu samhengi sem er hugtak sem umræða fjölmiðlanna hefur tilhneigingu til að þynna út og gjaldfella.

Þetta breytir hins vega alls ekki þeirri skoðun minni að Ragnheiður stendur sig vel í starfi sínu við að koma nauðsynlegum upplýsingum til okkar almennings um það sem betur má fara og ég vona að hún haldi ótrauð áfram að vekja athygli okkar á því sem betur má fara.

 

Athugasemdir

[Sveinn Ingi Lýðsson, 28.8.2007 kl. 22:37]

Það fer nú stundum svona þegar fallbyssur eru notaðar til að skjóta spörfugla.  Þarna notar hún stóru skotin.  Hvaða skot skyldi hún þá ætla að nota á fílana?

Annars er bloggfærslan hennar mun hófstilltari.  Það er ekki gott að æsa sig upp fyrir framan myndavélar.  Það kemur yfirleitt assgoti illa út. 

[kraftaklerkur (IP-tala skráð) 31.8.2007 kl. 13:19]

Það er nú þannig með hugtakanotkun að hún vill svolítið festast í farvegi.  Þannig virðist nauðgun almennt vera kynferðlislegt hugtak. Þó svo hún hafi nákvæmlega ekkert að gera með kynlíf í því sambandi.   Það skilst þó allavega í orðum hennar að um andlega nauðgun er að ræða þar sem með nauðung er ráðist inn á tilfinningalíf þessa fólks þó svo innbrotið hafi verið veraldlegt.  Verra þykir mér þó hvernig komið er fyrir hugtakinu áfallahjálp.  Það er orðið svo útþynnt og útjaskað að það hefur varla neina marktæka merkingu lengur.  Ég er hættur að nota það í mínu starfi og tala frekar um sálusorgun eða sálgæslu.