Molbúaháttur við merkingu vinnusvæða enn við lýði!

Núna í morgunsárið átti ég leið suður á Keflavíkurflugvöll.  Akstursaðstæður voru daprar, myrkur og rigning og ég komst ekki hjá því að veita athygli hversu illa þeim sem þar stýra verki í vegaframkvæmdum gengur að koma skilaboðum til okkar vegfarenda. Umferð er beint á milli vegarkaflanna sitt á hvað, og víða lokað með stórum steinblokkum sem eru misvel merktar. Ljósatýrur loga hingað og þangað en allt er þetta í hálfgerðu skötulíki, ekki síst ef þetta er borið saman við það sem menn eiga að venjast hjá öðrum þjóðum sem við berum okkur saman við í flestum efnum. 

Ég fann það á sjálfum mér, og sá það á öðrum ökumönnum einnig, að skilaboð sem sett voru fram með vegmerkingum, þar með talið blikkljósum, voru ákaflega takmörkuð, í það minnsta við þær aðstæður sem ríktu í morgun. 

Það kom því eiginlega ekki á óvart að skammt innan við Vogaafleggjara hafði orðið umferðarslys þar sem a.m.k. tveir bílar komu við sögu og var annar þeirra með framendann uppá steinblokk sem lokaði öðrum vegarhelmingnum.  Virtist sem ökumaður hefði ekið uppá steinblokkina og skammt þar frá var annar bíll utan vegar og virtist sem hann ætti einnig aðild að þessu slysi.

Ég veit ekki um hversu alvarleg slys urðu á fólki í þessu atviki en lögreglumaður á vettvangi taldi jafnvel að betur hefði farið en á horfðist í fyrstu.

Þetta leiðir hugann að því hvort við ætlum virkilega að halda áfram að vera á þessu "Molbúastigi" í flestu sem varðar vegmerkingar og merkingum þar sem unnið er við framkvæmdir á vegi.  Fjölmörg dæmi eru um að lélegar og ófullnægjandi merkingar vinnusvæða hafi ógnað umferðarörygginu og svo virðist sem það viðhorf ríki enn hjá verktökum og eftirlitsaðilum með vegaframkvæmdum, þar með opinberum eftirlitsaðilum, að þetta ástand sé eins konar náttúrulögmál.

Rannsóknarnefnd umferðarslysa hefur látið þessi mál til sín taka.  Í skýrslu nefndarinnar um banaslys árið 2006 segir um slys sem var í nóvember það ár á Reykjanesbraut í Molduhrauni (bls. 62): ..."Rannsóknarnefnd umferðarslysa telur nauðsynlegt að sett verði í reglugerð, með stoð í umferðalögum, hvernig merkingu vinnusvæða skal háttað.  Til eru viðmiðunarreglur, gefnar út af Vegagerðinni, lögreglu og Reykjavíkurborg árið 2004, en RNU telur m.a. að reglur um merkingu vinnusvæða eigi að vera viðauki við reglugerð um umferðarmerki og notkun þeirra nr. 289/1995. Lögreglan þarf að geta beitt viðurlögum ef verktakar brjóta ítrekað af sér..."

Í slysi því sem RNU fjallaði þarna um var bent á fjölda atriða sem betur máttu fara í vegmerkingum. Í ljósi þeirrar staðreyndar að í slysinu fórst einn maður og að skortur á vegmerkingum var meðvirkandi í því að mati nefndarinnar, er furðulegt að yfirvöld skuli ekki hafa brugðist við og gert bragarbót á tiltölulega einföldum hlut. 

Fyrr eða síðar komumst við á stig siðmenntaðra þjóða í þessum efnum og vonandi þarf ekki að fórna fleiri mannslífum til að vitundarvakning verði.  Mér finnst kominn tími til að vegfarendur láti í sér heyra og krefjist þess að veghaldarar og aðrir láti verkin tala...