Þjónustan þar og hér!

Við skiptum liði í dag ferðafélagarnir, við drengirnir fórum í ræktina en stúlkurnar skoðuðu sig um í verslunarmiðstöð - þetta þóttu okkur vera hin ágætustu skipti! 

Eftir að hópurinn náði saman aftur skelltum við okkur í síðbúinn hádegisverð á "Olives Garden" sem er ítalskur veitingastaður og hluti af samnefndri keðju.  Undir borðum ræddum við um muninn á því að fara "út að borða" hér í BNA og heima á Íslandi.  Heim er það lúxus sem maður veitir sér sjaldan - hér virðist það vera nokkuð algengt ef marka má þá sem við höfum fyrirhitt á veitingastöðum í ferðinni.

Fyrir utan verðið á herlegheitunum, sem er auðvitað sér kapítuli út af fyrir sig og í sjálfu sér illskiljanlegt, þá vorum við sammála um það að við eigum nokkuð í land til að ná þeim hér hvað varðar þjónustu og færni. 

Við Stefanía rifjuðum upp að fyrir nokkru fórum við af sérstöku tilefni á flottan veitingastað heima og keyptum okkur rándýra málsverði.  Maturinn var ágætur en verðið óhóflegt (um sex-sjöþúsundkall steikin ef ég man rétt) en það var ekki aðalatriðið í umræðunni heldur snérist hún um annað, nefnilega þjónustu.

Umrætt sinn heima vorum við afgreidd af ungu fólki, sem greinilega var ekki menntað í því að vera í því þjónustuhlutverki sem það var í.  Það gat engu svarað um réttina sem í boði voru umfram það sem lesa mátti í matseðlinum.  Þar fyrir utan virtust þau ekki hafa mikinn áhuga á því sem þau voru að gera. Ég lýsti þessu þjónustufólki sem "syfjulegum skólakrökkum" en það er auðvitað ekki sanngjarnt að alhæfa svoleiðis.

Hér um slóðir er annað uppi á teningnum.  Við höfum ekki ennþá fyrirhitt neinn við þjónustustörf sem ekki er fyllilega starfi sínu vaxinn. Það á ekki hvað síst við á veitingahúsum en einnig í verslunum og öðrum stöðum þar sem þjónusta er í boði. Ef einhverjar spurningar vakna þá er greitt úr þeim alveg um leið og starfsfólkið getur veitt upplýsingar um alla skapaða hluti sem snúa að matseðlinum og veitingastaðnum. 

Meðan maturinn er snæddur þá er sífellt verið að huga að því hvort matargesti vanhagi um eitthvað, og jafnvel haldið uppi samræðum, ef því er að skipta, við gestina.  Ég verð að viðurkenna að þetta fellur mér ágætlega.  Ég er meðvitaður um að þjónustufólkið er að leggja inn fyrir væntanlegum 15% í þjórfé en mér finnst það vera ágætlega að því komið miðað viðað það er rækilega hugsað um mann meðan á dvölinni stendur á veitingahúsinu. 

Kannski það væri liprari eða aðallega fagmannlegri þjónusta heima ef tryggt væri að launin væru á sama hátt árangurstengd sem hér. Mér hefur í það minnsta þótt alloft verið að rukka fyrir þjónustu heima sem ekki hefur verið í boði.

Við ætlum að njóta kvöldsólarinnar núna og fara svo á japanskan veitingastað í kvöld sem mjög er mælt með við okkur. 

Að njóta lífsins, carpe diem,  er dagskipunin næstu þrjár vikurnar!!!